జనం పాటల జజ్జనకరి జనారే.. సిరిసిల్ల శిరీష మనోగతం మీకోసం..!

మూడేండ్ల కిందట.. ఆమె ఒక సాధారణ యువతి. వాడకట్టు దోస్తులతో అచ్చెనగూళ్లో అష్టాచెమ్మో ఆడుకుంటా ముచ్చటపడే అమ్మాయి. కానీ ఇప్పుడు.. ‘సెల్ఫీ ప్లీజ్‌’ అని సెలబ్రిటీలు సైతం అడుగుతుండ్రు. ఇంతలో ఎంత మార్పు కదా? పల్లె పాటలే ఆమెను ఈ స్థాయిలో నిలబెట్టినయి. ‘అత్తగారింటికీ కొత్తగా వోతున్నా ఉయ్యాలో టుంగుటుయ్యాలో’ అంటూ తీరొక్క పాటలతో తీన్మార్‌ ఆడిస్తున్నది పల్లె పాటల ఆణిముత్యం శిరీష. 

శిరీష పాట వింటే పల్లెదనం కండ్ల ముందే కనిపిస్తుంది. కోయిల కూసినట్లే ఉంటది. నెమలి నాట్యం చేసినట్లే అనిపిస్తది. పిల్లనగోవి జీరదనం.. వీణ గాంభీర్యం.. మృదంగ లయ విన్యాసాల సమ్మేళనం లెక్క అనిపిస్తుంటది. యాల్లపూట ఇంత చాయ్‌ తాగిన అనుభూతి కలుగుతది. కల్యామాకు.. కోత్మీర గట్టిగ దట్టించి ఆదివారం పూట నాటుకోడి కూర అంచుకు పెట్టుకున్నంత తృప్తిగ ఉంటది. అలాంటి జనం పాటల జజ్జనకరి జనారే.. సిరిసిల్ల శిరీష  “నమస్తే తెలంగాణ” తో పంచుకున్న తన   మనోగతం దరువు పాఠకుల కోసం. 

అందరి నోటా జానపదమే

నేను పాడిన ‘టిక్కుటాకు టిక్కూ’, ‘ఏమే పిల్లా అన్నప్పుడల్లా’ పాటలైతే ఒక ఊపు ఊపాయి. సినిమా సెలబ్రిటీలు సైతం ఈ పాటలకు ఆడి పాడటం సంతోషం కలిగించిన విషయం. ‘పొడిపొడి వానలు కురువంగా’, ‘లాలి ముద్దుల గుమ్మాడీ’, ‘అత్తగారింటికీ కొత్తగా వోతున్నా ఉయ్యాలోటుంగుటుయ్యాలో’ వంటివి మొత్తం రెండొందల జానపద పాటలు పాడిన. తాజాగా పాడిన ‘సాత్విక స్టూడియోస్‌’ వారి.. ‘చింతచెట్టు నీడ’ పాట బాగా ఆకట్టుకుంటున్నది. పాడనైతే పాడిన గానీ జనాల్లోకి ఇంతగనం పోతయి అని మాత్రం అనుకోలేదు. యూట్యూబ్‌  అనేది జానపదం అంటే ఏమిటో చిన్న పిల్లలకూ తెలిసేలా చేసింది.

మాది సిరిసిల్ల. బీవై నగర్‌లో ఉంటాం. చిన్నప్పుడే నాకు పాడటం అలవాటు అయ్యింది. అప్పట్ల మామూలుగా సినిమా పాటలు పాడుతుండేదాన్ని. వాడకట్టు స్నేహితురాళ్లతో కలిసి ఆటలు ఆడుకునేటప్పుడు, ఏదో సరదా కోసం ఇసొంటి పాటలు పాడేటోళ్లం. కానీ, ఇలా పాట నా జీవితంల ఇంత సీరియస్‌ విషయమైతదని మాత్రం అనుకోలేదు. చిన్నప్పటి సంది ఉన్న అలవాటే నా వృత్తిగా మారటం అనేది నిజంగా ఆశ్చర్యంగనే ఉంది.

పాట ఒక అలవాటు 

నేను సిరిసిల్లలోనే చదువుకున్నా. కొంతకాలం హాస్టల్‌లో ఉన్నా. స్కూల్లో చదువుకునే రోజులల్ల అయితే ‘శిరీష పాట’కు ఎవ్వరైనా చిందులేయాల్సిందే అనేవారు. మా టీచర్లు కూడా బాగా ఎంకరేజ్‌ చేసేటోళ్లు. కాలేజీకి వెళ్లినంక కూడా పాడటం అనేది నిత్యకృత్యంగా తయారైంది. పని చేసుకుంట పాడటం, ఖాళీగా ఉన్నప్పుడు పాడటం.. ఇలా ఒక మంచి అలవాటుగా మారిపోయింది.

వారసత్వంగా  

మా బాపు అశోక్‌ ఆర్‌ఎంపీ డాక్టర్‌. ఆయన దగ్గరికి రోజూ ఎంతోమంది పేషెంట్లు వస్తుంటరు. చిన్నప్పుడు నేను నాన్న దగ్గరికి వచ్చే పేషెంట్లను గమనిస్తుండేదాన్ని. రకరకాల మనుషులు.. రకరకాల సమస్యలతో వచ్చేవాళ్లు. వాళ్లకు డాక్టర్‌గా కాకుంట, ఇంట్లో మనిషి లెక్క బాపు ట్రీట్‌మెంట్‌ చేసేది. సమస్యను ఎట్లా హ్యాండిల్‌ చేయొచ్చో అప్పుడే నేర్చుకున్నా. అట్లా ఆయనకు తీరిక దొరికినప్పుడు నాతో పాటలు పాడించుకొని వింటుండేటోడు. నేనేదైనా పొరబడితే, ‘అలా కాదు ఇలా పాడాలి’ అని సరిచేసి పాడి వినిపిస్తుండేది. ఒక రకంగా అవి నాకు ఓనమాల లెక్క అన్నమాట. పాట అనేది నాకు నాన్ననుంచి వారసత్వంగా వచ్చిందని కూడా అనుకోవచ్చు.

పాడమని తోసేసిండు 

అప్పుడు దసరా ఉత్సవాలు. మా వీధిలో ఆర్కెస్ట్రా ఏర్పాటు చేసిండ్రు. బయటివాళ్లకు కూడా పాడటానికి అవకాశం ఇచ్చిండ్రు. ఒక్కొక్కరు వెళ్లి పాడుతున్నరు. పాడాలన్న ఆలోచనే నాకు రాలేదు. వెనకాల నుంచి ‘శిరీషా’ అనే కూత వినిపించింది. కొద్దిసేపటికి మల్లా వినిపించింది.  వెనక్కి తిరిగి చూస్తే మా బాపు. ‘స్టేజీ ఎక్కి పాట పాడు’ అన్నడు. ‘నా వల్ల కాదు’ అన్నట్లు ఫేస్‌ టర్నింగ్‌ ఇచ్చినా. ఇక వినదు అనుకున్నడో ఏమో ఆయనే దగ్గరికి వచ్చి.. నన్ను స్టేజీ వైపు తోసేసిండు.

ప్రదీప్‌ సారు  మెలకువలు 

స్టేజీ మీదికెళ్లిన నేను భయం భయంగానే ఓ సినిమా పాట పాడిన. ప్రదీప్‌ సారు అని మాకు తెలిసినతను నా పాట విన్నడంట. ‘సార్‌ దగ్గరికి వెళ్లి మెలకువలు నేర్చుకోవాలె. నీకు మంచి ఫ్యూచర్‌ ఉంది అంటాండు సారైతే. వచ్చిన అవకాశాన్ని చేజార్చుకోవద్దు’ అని బాపు చెప్పడంతో, ప్రదీప్‌ సార్‌ దగ్గర పాటకు సంబంధించిన మెలకువలు నేర్చుకున్నా. జానపదంతో అక్కడే పరిచయం ఏర్పడింది. మనం దినాం ఇంట్ల మాట్లాడుకునే పదాలు, ఆ పాటలల్ల మిళితమై ఉండేవి. అంత సక్కని పదాలను పాటలుగా పాడుతుంటే వినసొంపుగా అనిపించేది.

మొదటి పాటే హిట్టు 

ప్రదీప్‌ సార్‌వాళ్లకు ఒక స్టూడియో ఉంది. అక్కడ నేను పాడుతుంటే రమేశన్న చూసిండు. ‘మంచిగ పాడుతున్నవ్‌.  నా చానెల్‌ల పాడుతవా’ అన్నడు. నాకు కావాల్సింది కూడా అదే కదా? ‘సరే’ అన్నా. అట్లా అనుకోకుండా రమేశన్నతో ‘అత్త కొడుకా ముద్దుల మారెల్లయ్యా’ పాట పాడిన. మొదటి పాటే  సూపర్‌ హిట్టయ్యింది. మంచి స్పందన రావడంతో వెంట వెంటనే పాటలు తీసినం. ఒకటెనుక ఒకటి అన్నీ హిట్టు కావడంతో ఇక నాకు తిరుగు లేకుంటా పోయింది. ఇప్పటివరకు నేను దాదాపు 200కు పైగా పాటలు పాడిన. అన్నీ జానపదాలే. నా తోబుట్టువులిద్దరూ ఫార్మసీవైపు వెళ్లిండ్రు. వాళ్లను చూస్తుంటే.. ‘ఆరోజు బాపు నన్ను ఆర్కెస్ట్రా వద్ద పాట పాడేందుకు పంపకుండా ఉండుంటే, నేను కూడా ఫార్మసీవైపే వెళ్లేదాన్నేమో’ అనిపిస్తుంది. చివరిగా, ఇయ్యాల రేపు ఏ కార్యక్రమం జరిగినా పల్లె పట్నం అని తేడా లేకుంట ఫోక్‌ సాంగ్సే సందడి చేస్తున్నయి. చిన్నాపెద్దా అందరితోనూ స్టెప్పులేయిస్తున్నయి. కనుమరుగవుతున్న జానపదాలు కులవృత్తులను గుర్తు చేసుకునేలా చేస్తున్నయి. మన సంస్కృతి మన వెంటనే ఉండేటట్లు చేస్తున్నయి.

నేను పాడగలను అని నాకు తెలిసేలా చేసిందే నాన్న. ఆయన కూడా పాటలు పాడుతాడు. బహుశా, తన కళను నా రూపంలో చూసుకోవాలని అనుకున్నడో ఏమోగానీ.. ఇప్పటికీ నా వెనకాల ఉండేది మా బాపే.

నాన్నే నా బలం

నేను జానపద గాయనిగా పేరు తెచ్చుకున్నానంటే, మొదాలు మా నాన్నకు థ్యాంక్స్‌ చెప్పాలె. ఎందుకంటే నన్ను అన్ని విధాలా ప్రోత్సహించింది  నాన్నే. అమ్మ కూడా ఏనాడూ నా పాటకు అడ్డు చెప్పలేదు. ఇంకా చెప్పాలంటే, అసలు నేను పాడగలను అని నాకు తెలిసేలా చేసిందే నాన్న. ఆయన కూడా పాటలు పాడుతాడు. బహుశా, తన కళను నా రూపంలో చూసుకోవాలని అనుకున్నడో ఏమోగానీ, ఇప్పటికీ నా వెనకాల ఉండేది మా బాపే. నేను కూడా ఏ కష్టమొచ్చినా, సంతోషమొచ్చినా బాపుతోటే పంచుకుంటా. ఆయన అన్నీ అర్థం చేసుకుంటడు.